Mieke Slotboom

Goedemorgen,

Vorige week werd ik gebeld, ik wist het direct, mijn laars was er nog niet. Nu vind ik dat niet erg enerzijds maar anderzijds werd de spanning me teveel. Dus afgelopen dinsdagnacht zat ik rechtop in bed. Zonder ontbijt woensdag 10.45 bij de hr. Torun en dan zoek ik de ogen op van hem en de dame die stage loopt. Zij knikte en haar ogen spraken boekdelen, toen zeiden ze beide "Ze zijn zo gaaf".

Ik ben zo gelukkig. De schulprand en de sticksels. En dan de nieuwe pasvorm want daar gaat het nu om. Mijn voet. Maar je zou het bijna over het hoofd zien. Ik wilde u deze laars niet ontnemen, vandaar dit lange verhaal en foto's. Een heel fijn weekend. Mijne kan niet stuk

Lieve groet,
Mieke Slotboom Stemerdink