Slijtage

De heup is een kogelgewricht bestaande uit een kop en een kom. Het is een gewricht dat gevoelig is voor slijtage. Klachten openbaren zich vaak op latere leeftijd, maar vaak is de slijtage dan al eerder begonnen. Als andere oplossingen niet meer werken kan soms een heupprothese nodig zijn.

Heupfractuur

Na een heupfractuur, een operatie of bij een heup die regelmatig uit de kom schiet, biedt een heuporthese de nodige ondersteuning. De heup wordt gestabiliseerd en de beweging ervan kan worden beperkt als dat nodig is. Genezing kan daardoor worden bevorderd. Een heuporthese bestaat uit een harde kunststof bekkenschaal, die door middel van een heupscharnier wordt bevestigd aan een kunststof beenkoker. De heupscharnier kan de beweging van het gewricht zowel naar voor als naar achter beperken.

Aangeboren heupafwijking – heupdysplasie

Heupdysplasie is een van de meest voorkomende ontwikkelingsstoornissen die na de geboorte tot uiting komt. Het komt bij ongeveer twee procent van alle baby's voor en betreft een onderontwikkeling (= dysplasie) van het heupgewricht. Doordat de heupkom onvoldoende diep gevormd is, overdekt deze de heupkop niet goed. De heupkop kan dan makkelijk uit de ondiepe kom glijden. Heupdysplasie kan zelfs leiden tot een toenemende heupontwrichting, ook wel heupluxatie genoemd. Heupdysplasie kan op latere leeftijd tot arthrose (slijtage) leiden. Een tijdige behandeling van de dysplasie kan dit voorkomen.

De behandeling van dysplasie bestaat uit het centreren van de heupkop in de heupkom. Deze positie wordt vervolgens gefixeerd, zodat de kom zich dieper kan ontwikkelen. Hiervoor worden de beentjes met klittenband in spreidstand gehouden met behulp van een beugeltje of bandage. (Camp heupspreider, Pavlik bandage) Het dragen hiervan is meestal 23 uur per dag noodzakelijk. Bij het baden of kleden van het kind mag de beugel of bandage worden afgedaan, tenzij de arts andere instructies heeft gegeven. Als het kind in deze spreidstand veel met de beentjes trappelt, ontstaat door intensievere druk van de heupkop in de heupkom een groeiprikkel. Hierdoor vormt de vlakke heupkom een beter dak boven de kop.

Tijdige behandeling van heupdysplasie en heupluxatie heeft in veruit de meeste gevallen een goed resultaat. Door de behandeling kunnen gewrichtsproblemen, zoals toenemende luxatie en artrose (slijtage) worden voorkomen. Vrijwel alle behandelde kinderen ontwikkelen een goed heupgewricht en kunnen een normaal leven leiden.