RRT klant en skister Linda van Impelen in Dwarslaesie Magazine december 2016

Een dwarslaesie kan allerlei belemmeringen geven in het dagelijks leven. Vaak biedt een bestaand hulpmiddel uitkomst, maar niet altijd. Bij revalidatiecentra werken revalidatietechnici die slimme oplossingen bedenken voor individuele problemen. Dit keer: een ski-aanpassing voor Linda van Impelen, gemaakt bij Roessingh Revalidatie Techniek.

Linda van Impelen, nu 31 jaar, skiet al vanaf haar zesde. Toen ze in 2009 bij een auto-ongeluk een dwarslaesie T12 opliep, was haar grote vraag: kan ik nog skiën? Ze vertelt: ‘Gelukkig kwam ik er snel achter dat dit wel degelijk mogelijk is, met zitskiën. Sporten in de bergen is het mooiste wat er is en eigenlijk vind ik zitskiën nog leuker dan staand skiën. Je werkt samen met een machine en ervaart de snelheid en de bochten op een intensievere manier. Inmiddels ski ik niet meer alleen voor de lol, maar ben ik lid van de Nederlandse paralympische selectie voor aangepast skiën. Deelnemen aan de Paralympische Winterspelen in 2018, in Zuid-Korea, dat is mijn doel! Het liefst kwalificeer ik me voor zoveel mogelijk disciplines: slalom, reuzeslalom, super G en down hill. Om dit doel te bereiken had ik een betere zitkuip nodig op mijn ski, omdat de kuip die ik had niet goed genoeg aansloot op mijn lichaam. Speling maakt het moeilijker om precieze bewegingen te maken. Dus ik wilde de speling er heel graag uit hebben.’

Orthopedisch technicus John-John de Koning: ‘We werken nog niet zo lang voor de particulierenmarkt, maar dat willen we vaker gaan doen. We richten ons daarbij speciaal op het vervaardigen van sportaanpassingen. Een zitkuip op maat maken voor Linda vonden we daarom een mooie uitdaging.’ Allerlei technische aspecten moesten goed worden doordacht.

‘Hoe sterk moet de kuip bijvoorbeeld zijn, want Linda skiet met zo’n 100 kilometer per uur de berg af.’ Het maken van de zitkuip was een heel proces. John-John: ‘Eerst werden de maten van Linda genomen en werd een gipsnegatief gemaakt. Dit gebeurt met gipszwachtels op het lichaam, die alsze droog zijn werden losgeknipt. Vervolgens is het gipsnegatief weer dichtgeplakt met gipszwachtels en volgestort met vloeibaar gips: het gipspositief.

De binnenmaat van zo’n negatief valt altijd ruimer uit, dus moet je het model afraspen om naar de goede maat te komen. Hierna volgde het gietproces, waarbij aan de buitenkant van het positief lagen werden aangebracht van giethars met daarin glas- en koolstofvezels. Dit samen maakt de constructie sterk. Op het moment zijn we nog bezig met wat kleine wijzigingen. Zo wordt de ondersteuning bij de flanken beter, zodat Linda kleine onbalansjes makkelijker kan opvangen. Als het allemaal klaar is, is het voor ons in spanning afwachten wat de resultaten worden in 2018.’

Linda: ‘Ik ski nu een aantal weken in mijn op maat gemaakte kuip en ik ben er superblij mee. Ik voelde meteen dat wat ik hoopte te bereiken ook is bereikt. Er is veel meer contact met de sneeuw en kleine bewegingen worden omgezet in actie. Iets wat trouwens in de eerste week wennen was: ik heb een aantal koprollen gemaakt. We zijn nu nog bezig met wat kleine aanpassingen om alles te optimaliseren. Maar ik kan nu al concluderen dat mijn nieuwe kuip een succes is en dat mijn doel voor 2018 hierdoor dichterbij is gekomen!’

Bron: Dwarsleasie Magazine